نهج البلاغه
از سال 400 هجرى که سیّد رضى قدّس به جمع آورى برخى از آثار علمى حضرت امیر المؤمنین على علیه السّلام همّت گماشت و نهج البلاغه را تدوین کرد که دارای قطع وزیری وجلد سلفون بوده وترجمه استاد دشتی می باشدسایر محصولات مشابه
نهج البلاغه، برگزیدهای از گفتهها و نوشتههای امام علی(ع) که سید رضی در اواخر قرن چهارم قمری آنها را گردآورده است. معیار او در انتخاب، بلاغت ادبی بوده است. سید رضی که شاعری بزرگ و ادیبی سرشناس بوده و آثار برجستهای دارد، این اثر را مایه مباهات خود خوانده است. بلاغت سخنان امام علی(ع) در میان ادیبان طراز اول عرب نفوذ بسیاری کرده است.
نهج البلاغه در سه قسمت دستهبندی شده است: خطبهها، نامهها، کلمات قصار. امام در بسیاری از خطبهها، مردم را به انجام اوامر الهی و ترک محرمات فرامیخواند و در بخشی از نامهها که خطاب به فرمانداران است، آنها را به رعایت حق مردمان سفارش میکند.
کلمات قصار نهج البلاغه، مجموعهای از سخنان حیکمانه و پندآموز است که در اوج بلاغت ادبی بیان شده است.
این کتاب، به زبانهای گوناگون ترجمه شده و شرحهای متعددی توسط دانشمندان شیعه و سنی بر آن نگاشته شده است.